Oczy które płoną wschodzącym uśmiechem

Redakcja i skład: Kazimierz Linda
Wstęp: Beata Sudoł-Kochan
Projekt okładki: Renata Cygan

W tomiku "Oczy które płoną wschodzącym uśmiechem" Bogdan Stangrodzki swoje rozważania skupia na pojedynczym człowieku, jego myślach, słowach i gestach by potem wpleść go w relacje międzyludzkie i relacje metafizyczne, bo związane z Bogiem.

Poeta ma świadomość, że w człowieku codziennie toczy się walka dobra ze złem, jasności z ciemnością, dlatego proponuje aby nigdy nie poddawać się negatywnym emocjom i mocom a siły upatrywać w Matce Boskiej, bożej opatrzności oraz w faunie i florze, bo to dzięki nim możemy dostrzec piękno życia i drugiej osoby.

W tomiku obok nawiązań do scen biblijnych nie brak również nawiązań do innych dzieł kultury czy antycznych kanonów sztuki. Poeta nawiązuje także do twórczości Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej.