Bezczynność butów

"Bezczynności butów" to czas darowanej lektury poezji niepragnącej głosić prawd innych niż tylko indywidualne podejrzenia i drobne sugestie kierowane w stronę fenomenu istnienia. Poeta zdaje się mieć zaledwie niepewny swoich racji i możliwości instrument języka ? wytwarzający świat sensu prywatnego, który w tajemniczy sposób staje się zarazem sensem współczulnej lektury. Wiersze Padgetta są gościnne. Ich autor zaś pomieszkuje na progu. W niedopowiedzianym, choć tak silnie odbieranym, geście otwartości zaprasza do środka wiersza i tego jedynego, przewrotnego życia, które - w kapitalnych przekładach Andrzeja Szuby - zjawia się w lekturze.