Przejścia. Z Renesansu do Baroku

„Przejścia. Z Renesansu do Baroku” to kolejne, po książce „Barokowa melokuchnia nie tuczy”, dzieło Philippe’a Beaussanta przetłumaczone na polski. Autor – wybitny muzykolog i znawca estetyki baroku – sięga po arcydzieła przełomu XVI i XVII wieku, z zamiarem uchwycenia istoty „przejścia”, które naznaczyło kulturę tamtego okresu. Tytułowe „przejście” stanowi słowo-klucz dla całej opowieści. To moment zwrotny, w którym stykają się ze sobą pierwiastki schyłkowe i prekursorskie. „Przejście” stanie się synonimem harmonijnego i urodzajnego w arcydzieła przenikania sztuk. Między obrazami Veronesa, Tintoretta, Caravaggia, muzyką Monteverdiego i poezją Tassa istnieją zdaniem Beaussanta powiązania – przejścia – które autor stara się wytropić. W barwnym i przejrzystym stylu pisarz odsłania kolejne oznaki tych niezwykłych przeobrażeń: czasu wkraczającego do malarstwa, malarstwa, które staje się teatrem, emocji, które zaczynają drążyć muzykę i muzyki, która z poezją pospołu zapowiada nadejście barokowej opery.