Napoleon tom 2

Powieść historyczna epoki napoleońskiej – klasyczna już biografia cesarza Francji.

Dmitrij Siergiejewicz Mierieżkowski to pisarz, poeta, krytyk literacki, historyk, filozof i tłumacz rosyjski epoki srebrnego wieku, jeden z pierwszych twórców rosyjskiego symbolizmu. W trakcie rewolucji 1905 roku zaangażował się po stronie rewolucjonistów, przez co spotkały go carskie szykany i w rezultacie musiał wyemigrować do Paryża. Po rewolucji bolszewickiej znów musiał ratować się ucieczką – wpierw do Polski, a w konsekwencji do Paryża, gdzie zaczął ostrą działalność antybolszewicką, za co jego dzieła zostały zakazane i wycofane z obiegu. Był nominowany do literackiej nagrody Nobla, jednak jej otrzymanie uniemożliwiło poparcie, którego udzielał Hitlerowi. W Rosji został zrehabilitowany dopiero po 1990 r.

Mierieżkowski był twórcą powieści historycznych, opowiadających dzieje m.in. Juliana Apostaty (1894), Leonarda da Vinci (1896), carewicza Aleksego i Piotra Wielkiego (1902), carów: Pawła I (1908), oraz Aleksandra I, a także powieści o dekabrystach (1918).

Swoje przemyślenia na temat filozofii historii zawarł w pracach: Chrystus i Antychryst (1895–1905), oraz Królestwo Antychrysta (1922). Był również znanym badaczem twórczości Lwa Tołstoja i Fiodora Dostojewskiego.