Emancypanci i emancypatorzy

Monografia Macieja Dudy wpisuje się w intensywnie od paru lat rozwijany w Polsce nurt studiów genderowych nad mężczyznami i męskością, a także w mające już spory dorobek badania nad kobiecym dyskursem emancypacyjnym. Ma ona charakter historyczno-kulturowy i stanowi gruntowną syntezę zagadnienia sformułowanego w temacie (…). Już sam ogrom zebranego materiału źródłowego budzi respekt, wysoko należy ocenić również sposób jego opracowania i problematyzację. W perspektywie chronologicznej rzecz zaczyna się od grupy Entuzjastów i Entuzjastek, czyli mniej więcej od lat czterdziestych XIX wieku, a kończy na latach trzydziestych XX wieku ? jest to więc bez mała stulecie polskich dziejów tzw. kwestii kobiecej widziane od strony mężczyzn popierających przejawy emancypacji swoich rodaczek. (…) A chociaż bohaterami jego akademickiej narracji o emancypantach i emancypatorach są ci, którzy działali na rzecz prokobiecej zmiany, w polu widzenia ma on również jej przeciwników, gdyż dopiero w konfrontacji z dyskursem antyemancypacyjnym można w pełni przeanalizować i opisać retoryczne strategie oraz argumenty tych pierwszych. (…) poznawcze wartości monografii wypełniają dotkliwą lukę w badaniach nad historią kobiecej emancypacji w Polsce i nad udziałem w niej mężczyzn.