Boskie, ludzie. Cztery studia o poetyckim doświadczaniu Boga to książka, w której zostały przedstawione odmienne sposoby wyrażania indywidualnego stanowiska wobec ?metafizyczności? w liryce okresu międzywojennego i pierwszych lat II wojny światowej. Oznaczają one ? jak wyjaśniał Józef Czechowicz ? ?splot zarówno myśli, jak dyspozycyj i akompaniamentu uczuciowego, leżący u podstaw światopoglądu artysty?. W prezentowanych szkicach ów światopogląd nie odwołuje się jednak tylko do prawowiernej religijności, ale przede wszystkim bierze pod uwagę ?metafizyczny system interpretacji świata?. Przeważa więc doświadczenie poszukiwania Absolutu oraz tego, co w ziemskiej sferze ? naznaczonej oraz sprofanowanej wojną, cierpieniem, samotnością, chorobą i śmiercią ? transcendentne i sakralne.
Szkice, zbierające uwagi o doznawaniu ?metafizyczności? wyrażonej w liryce Jerzego Lieberta, Władysława Sebyły, Tadeusza Różewicza oraz Wilhelma Szewczyka przynoszą obraz nieustannego zderzania się boskiego i ludzkiego. Pokazują indywidualny wymiar przeżywania prawd objawionych doprowadzających ? jednych do wyznania wiary i chrześcijańskiego Boga; drugich do jedynie przekonania o istnieniu Absolutu, którego obecność przeszkadza w codziennej egzystencji; innych do duchowego zwątpienia w ?pustym kościele?, kolejnych do jeszcze głębszego doświadczania cierpienia egzystencji.
Dodaj pierwszą recenzję “Boskie, ludzkie. Cztery studia o poetyckim doświadczaniu Boga”